Celem procedury jest zatrzymanie przemocy w rodzinie. Początkiem procedury jest wypełnienie formularza „Niebieska Karta- A”. Wszczęcie procedury może nastąpić podczas interwencji policji w domu (policjant może taką kartę założyć podczas zdarzenia). Osoba doświadczająca przemocy w rodzinie może też udać się osobiście na posterunek i tam policjant również może wszcząć procedurą „Niebieskie Karty”.
Oprócz policji, w przypadku podejrzenia występowania przemocy w rodzinie, obowiązek wszczęcia procedury „Niebieskie Karty” mają również:
- ośrodki pomocy społecznej
- placówki oświatowe – szkoły, przedszkola
- placówki służby zdrowia – przychodnie, szpitale
- gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych
Przy założeniu „Niebieskiej Karty A” osoba pokrzywdzona otrzymuje formularz o nazwie „Niebieska Karta – B” z informacjami gdzie dodatkowo może otrzymać pomoc.
Po wypełnieniu formularza „Niebieska Karta – A” przez przedstawiciela instytucji, wskazanego ustawowo, karta jest przekazywana do Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Po zapoznaniu się z kartą Zespół powołuje grupę roboczą, która ustala wstępny plan pomocy rodzinie. Grupa robocza składa się ze specjalistów zajmujących się działaniem w obszarze przeciwdziałania przemocy. To członkowie grupy roboczej spotykają się zarówno z osobą, wobec której istnieje podejrzenie, że doświadcza przemocy, jak i osobą podejrzaną o stosowanie przemocy.
Po przeprowadzeniu rozmów z osobami których dotyczy Niebieska Karta realizowany jest plan pomocy. W planie pomocy może znaleźć się np. monitoring sytuacji rodzinnej przez dzielnicowego lub pracownika socjalnego, pomoc psychologiczna, pomoc prawna, pomoc materialna.
Niezależnie od prowadzonej procedury „Niebieskie Karty” w sytuacji zagrożenie zdrowia i bezpieczeństwa należy wezwać policję na interwencję.
